دیگر ‎مجال بوسیدنت را دارم

دیگر
‎مجال بوسیدنت را دارم
از کوران خیالِ خودت گذشته ام
و سرم عجیب...
برای سینه ات درد می کند
و چه ها که چه ها!
.
#هنگامه_هویدا

شب

خیلی راحت است که آدم
روز به همه چیز بی‌اعتنا باشد
اما شب
همه چیز فرق می کند

« شاعر : ارنست همینگوی »

دستم را بگیر

این جدایی تاریک و ابدی را
من نیز چون تو می پذیرم
چرا گریه می کنی ؟
دستم را بگیر
قول بده باز
سری به رویاهایم بزنی

« شاعر : آنا آخماتووا »

کاج ها برف پوش

کاج ها برف پوش
در جنگل تاریک قدم می زنم
سرشار از اندوهِ اندوه
کجاست دستان تو کجاست ؟
برف به رنگ مهتاب
چکمه ام سنگین
ترانه ی درونم
مرا به کجا می خواند ؟
کشورم
ستاره ها
جوانی ام
کدام دورتر است ؟

« شاعر : ناظم حکمت »

ساعت زندگی تون

خانواده

فقیر پول‌دار

فقیر پول‌دار
مرد فقیری از خدا پرسید: چرا من این‌قدر فقیر هستم؟
خدا پاسخ داد: چون یاد نگرفته‌ای که بخشش کنی!
مرد گفت: من چیزی ندارم که ببخشم؟
خدا پاسخ داد: دارایی‌هایت کم نیست!
یک صورت که می‌توانی لبخند برآن داشته باشی!
یک دهان که می‌توانی از کار نیک دیگران تمجید کنی و حرف خوب بزنی!
یک قلب که می‌توانی به روی دیگران بگشایی!
چشمانی که می‌توانی با آن‌ها به زیبایی‌های خلقت نگاه کنی!
بزرگ‌ترین فقر ما آدم‌ها فقر روحی است نه جسمی! چه بسا سرمایه‌داران بسیاری‌اند که حسرت یک لحظه داشتن شیرینی زندگی فقرا را می‌خورند. فقیر هم که باشی ولی روحت بزرگ که باشد، پول‌دارترینی

شعر افراد

مثل زندان 

همه چیز در من

با سیگار معامله می شود

و هر کسی را که دوست دارم

پیش از من

کسی را

دوست داشته است

 مهدی اشرفی

از مجموعه شعر افراد