باران آمدو یک آن دلم هوای تو کرد

باران آمدو یک آن دلم هوای تو کرد
این شوریده سر فکر رویای تو کرد
پریشان حال و مجنون وار رو به خیابان
به هر سو گذر کردم و مرا شیدای تو کرد
دیدم نفس در گرو نگاهت دم و بازدم میشود
اینگونه است که چشم تو مرا دیوانه ی تو کرد
به هر کوی و گذر خبری نبود جز دلتنگی
این تنهایی خیابان مرا آواره ی کوی تو کرد
این عمر کوته چند روزی صرف فکر تو شد
چند روز دگر هم،در به در و شیدای تو کرد
بودنت باید حال مرا به وصال اشک برساند
نه اینکه اینگونه تنهای تنهای تو کرد

صدیقه برنده گشتی