چراغ را نتوانم کشت

چراغ را نتوانم کشت
که صبح پنجره روشن نیست
به هیچ سو نتوانم رفت
اگرچه جای نشستن نیست
چنان در آینه تنهایم
که غیر خویش نمی‌بینم
به جستجوی که برخیزم؟
در انتظار که بنشینم؟
ز صبح پنجره نومید
خوشم به باد که خواهد خواند
تو، گرد خانه‌تکانی‌ها
در آستانه نوروزی
تو را از آینه خواهم راند


#نادر_نادرپور