این دل است جانا،مسافرخانه نیست

این دل است جانا،مسافرخانه نیست
خانه شیر است و روبه لانه نیست

گل فراوان است و رنگارنگ بیش
صبر،گل داده که این گلخانه نیست

میبردمست هوسبازی دلی در خلوتی
کوچه گرد است دل ولی دیوانه نیست

بارها تاپای جان آتش گرفت وسوخته
شک ندارد درجهان عشقی دل پروانه نیست

زیرسقف بی ستون آسمان خوابیده است
دل یقین دارد به دنیا بی بلا کاشانه نیست

غم اگر سبز است و خرم در دلم دارد حساب
هیچ سبزی در جهان بی ریشه و بی دانه نیست

شب که می افتد به چاه نیستی خور جهان
در طلوعستان نی، آواز وی مستانه نیست

چون شباهنگام میدارم، شمارش زخم جان
جمله از یار و رفیق است،ردی از بیگانه نیست

بوف منحوس است در گفتار خلق بی‌خرد
باور اینان کج است تقصیر از ویرانه نیست

ریشه ی مو فاسد است ،غمگین میگردد کسی
تاسی خلق خدا از پنجه های شانه نیست.

یاسر شفیعی