پاییز کمینگاه شعر است

پاییز
کمینگاه شعر است
و شعر
این فاحشه یِ زیبا و هوسناک
آنگاه که داغی لبهایش را بر روی لبهایت احساس می کنی
و واژه هایی که به غارت می روند..
تازه میفهمی که ماه مهر است
و تو در میان سیل پرندگان و سحر گاهان
به دستِ این فاحشه ی زیبا و هوسناک
تا آخرین واژه لخت می شوی...
پاییز فصل آشتی با شعر است...!

کاظم پارسای