از هر راهی بروم

از هر راهی بروم
تو روبه رویم ایستاده ای
و چقدر غم انگیز است
همیشه زخم
پیش از من دهان باز می کند !
بگذار با طعم خون بگویم "دوستت دارم"
که در روزگار ما
پیوند قلب ها کار دشواری ست
بگذار پشت به خودم بایستم
مثل آینه ای
که هرگز خودش را ندید
و تو قول بده
دستی که به شانه ام می زند
برای شکستنم نیامده باشد !
بگذار
بگذار
بگذار
با دهان بسته هم
حرفی برای تو داشته باشم...