آسمانِ شعرِ من در التهابِ زندگیست

آسمانِ شعرِ من در التهابِ زندگیست
می سرایم از تو که عشقت شرابِ زندگیست

زندگی ذاتاً خودش که درد و آه و غصّه است
خنده هایت نازنینِ من نقابِ زندگیست

بی تو شعرم واژه هایی گنگ و بی معنا و پوچ
با تو هر بیتم شکوهی در کتابِ زندگیست

صورتِ مجلس نوشتم روز و شب با این و آن
صورتِ محبوبم امّا حرفِ نابِ زندگیست

بهترین قابی که ثبت است در نگاهم تا ابد
دخترانم با تو در عکسی که قابِ زندگیست

مسعود اویسی