ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | ||
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
دورازمن
بی من
چه می کنی ؟
این جا شلوغ شده
اماخیالت
درفکرمن پرسه می زند.
سیدحسن نبی پور
دوست داشتنت،
اگر مهتاب باشد،
در زیر آسمان تو را میبینم.
اگر ستاره باشد،
در آغوش آسمان نشستهای.
و من نهتنها در زمین،
بلکه در آسمان نیز جستجویت میکنم.
تو در آسمان قلبم جای داری.
سیدحسن نبی پور
سبزهها در باد میرقصند،
عشق، میان انگشتان عاشقان،
قلاب شده در روز سیزده نوروز،
و آرزوهایی که مهمان آبهای رواناند.
سیدحسن نبی پور
اگر روزی گذار افتد به راهی دور و بیپایان
جهان را مینویسم من، به چشمم دفتر امکان
کوهان سربهفلک دیده، نشان از عشق او دارم
نسیم از دشت میگوید، پیام از لحظهٔ باران
به هر گامی که بردارم، زمین راز دگر گوید
ستارهها شبانه برق، چراغ راه بیپایان
دل از جاده نمیگیرد، که شوق کشف در دل هست
جهان را میشود دیدن، به نوری تازه در چشمان
بخوان فاضل، که هر راهی نشان از عشق او دارد
سفر سرشار از حکمت شد، زمین آیینهٔ عرفان
ابوفاضل اکبری
به دنبال سقوط واژه عشق
نگاهی غرق در مرگ و جنون شد
صدایی از درون پوسید و انگار
غم بغض گلو در هم فرو ریخت
تن بی جان مجنون زیر آوار
بر این مرگ و جنون هم زار می زد
شقایق
لاله و آن بید مجنون
بدین دل مردگی فریاد کردند
سیاهی از نگون بختان گرفتند
عجب گویان ، جامه معشوق کردند
به دنبال سقوط واژه عشق
تباهی می شود موسیقی دل
اصغر محمودی
میهن ای آرامِ جان بختت فروزان و بلند
از زمین و آسمانت دور بادا هر گزند
گر چه دریایَت گل آلود از هجومِ باد و بوران
در بهاری صاف و یکدستش کند آهنگِ باران
غم نخور جان کشتیِ ما بادبانش فاخر است
ناخدامان ریشه داری آب باز و ماهر است
وصله های پیکرت را بوسه باران می کند
باغِ خشکِ آرزویت را گلستان می کند
کوثر قره باغی