دیرگاهی است زمین

دیرگاهی است زمین
در بسترش غم زاییده و
خورشید هم سرد است.
اکنون آسمان چاییده و
ابری نگران است هنوز
که چرا حال دل ملک و فلک
در نوسان است .
هر ستاره روزی شوق
رهگذری بود در این
ملک حزین
اختر و کوکب چرا
سرگرانند هنوز
هیهات که چرا
ماه کامل بود و هرگز
این پریشانی را
بعد رویت سرو سامانی
نداده است هنوز.

معصومه داداش بهمنی