ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | ||||||
2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
30 | 31 |
بــود گرگــی گشـنه و زار و نحیـف
بــی غذایـی کرده بود او را ضعیف
گشت میزد تــا بیابـد لقمه ای
قسمتی از لاشه باقیمانده ای
عاقبــت چشــمش کنــار بیشــه زار
قاطری دیـد همچو خود فرتوت و زار
چنــد بــاری دور قاطــر بی قرار
پرسه زد شاید بدست آید شکار
قاطــر اما ترس خــود مخفــی نمود
بـی جهـت شادی و سرمسـتی نمـود
آخرش گفتا که ای مفلوک ییر
بی جهت چندی خودت کردی اسیر
ســخت جانــی هستم و محکم بدن
جـان دهی گـر حمله آری سـوی مـن
گرگ که زیرک بود و عالم بهر کار
با تبسم گفــت : ای آل حمــار
غصــه ی بیــکاری مــن را مخــور
تـو بگرد و هرچه میخواهـی بخور
مــن نــدارم کار خاصــی مهربــان
از پی اَت آیم همی چــون ساربان
قاطـر اما دستِ آخـر خسـته شـد
گوشه ای بنشست و چشمش بسته شد
فرصتی گیر آمد آن درنده خوی
تا خودش را افکند بر روی اوی
شــد مثالــی قصــه ی امــروز مــا
نقــل گــرگ و قاطــر ایــن ماجــرا
گـر بخواهـی صیـد خـود آری بدسـت
صبــر بایــد تــا دمــی پایـش ببست
کاظم بیدگلی گازار