تو مرا مهر نهانی، چه کنم راز نهان را

تو مرا مهر نهانی، چه کنم راز نهان را
تو مرا باغ جوانی، چه کنم خار خزان را

نفسی با تو بهشتم، نفسی دور ز دیدت
چو جهان بی‌تو پوچ است، چه کنم عمر گران را

تو همان جان جهانی، تو همان گنج روانی
چو تویی مهر دل من، چه کنم سود و زیان را
هر نگاهت به نگاهم، شده درمان وجودم
چه کنم با دل بی‌تاب، ز حسرت شبان را

تو مرا عشق خدایی، تو مرا قبلهٔ جانم
به تو هر لحظه سپارم، دل و جان و ضربان را

امیرحسین قمچیلی