آنرا بخوانم که مرا جان بداده

آنرا بخوانم که مرا جان بداده
آن هست کنی که قضا کرده پیاده
هم جنی و انسی بگرد خانه ی او
در پیش و پس، هر کسی با نام او زاده
غیر او کسی نیست که برپا بدارد
چنین عالم شوریده ی از پا فتاده
هیچ قامتی راست نشد بی قید و اذنش
افلاک همه در نظرش پوچ و بباده
دریا و اعماق بسی در نظر او
چون قطره ای بر سر تیزی مداده
او خالق پیش و پس این هستی سرمست
در آفرینش همه چی پیش او ساده
ما از بن و ریشه از او وام گرفتیم
از وقت تولد مهر او در دل نهاده
گر هر چه بخواهد از ذات کمالش
در اسرع وقت بشود با قصد و اراده
صالح دهینی