عرشِ چشمانت، خیالِ فرشِ گل را مات کرد

عرشِ چشمانت، خیالِ فرشِ گل را مات کرد
از حسادت، آسمان، ما را بلا خیرات کرد

هیچ آتش، دل نسوزاند مگر شمعِ فراق
فکرِ دوری دل در این آشوب را ، مشکات کرد
عرش: آسمان ، مشکات:چراغ،چراغدان

محراب علیدوست