ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | ||||||
2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
30 | 31 |
در گلویم نخلی ایستاده
برگ هایش سبز
ریشه در مقوای قلبی شکل
سخن که می گوید
طنین صدها سار بر می خیزد
از غروب یک آسمان نیلی ناهموار
روزها
هفت رنگ می پاشد
بر حفره های سیاه زمین
و شب ها نور ماه را
با یاس جامانده از خرابه های خانه همسایه
در شیشه ای ریخته
و اکسیر امید
در شکاف های مغزم می ریزد
نیلوفر تیر