یارب این بوی خوش گل زآل عمران من است

یارب این بوی خوش گل زآل عمران من است
یا نسیمی فرستاده ز شما بحر اوان من است


تو خردمند که بر تخت جمشید غالب شده ایی
راه باز کن گر دروازه شیراز امن و امان من است


به قبول حرف دلم با خود حرف می زد
گر چه دانست حرف عشق رساتر ازآسان من است

دوش از دم مسجد سوی میخانه ببردن مجنون هما
خود بگو این همه رحمت ز یزدان من است


چکنم در خرابات مرا دوش به هوش می بردند
آن که در باده فروش شده بی حال، هم ادیان من است
منوچهر فتیان پور