بوی انگور می دهی،انگور تاکستان

بوی انگور می دهی،انگور تاکستان
بوی زحمت های مردی در دل صحرای نخلستان
در شرابِ مشکیِ زلفِ غزل خوانت
بوی پیچک می دهی،عنبر،گلاب و عطر خوزستان
ز ناز چشم تو آخر جوابی برنخواهم گفت
تو استادی و من مشروطم از درس و دبیرستان
کلامت را به دیوار اتاقم قاب کردم گفته بودی
قلب تو خونین،منم قاتل منم آن رستم دستان
کمی هم دلبرم یادت به ما باشد
تویی که خاطرت آغوش بدمستان
پلک برهم نزنم تا که تو حرفی بزنی
ساکتی اما،مثال ساده اش آرام قبرستان
تنم سرد و دلم آکنده از سرما و یخبندان
تو اما نوبهاری در دل گرمای تابستان
نذر کردم که تو باشی و غمت هم نرود
بوی انگور می دهی؛ انگور تاکستان

بنیامین طغرایی