پشیمانی دگر سودی ندارد یار بی باکم

پشیمانی دگر سودی ندارد یار بی باکم
که از من رو گرفته عقل ظاهربین شکاکم

شبیه شمع میسوزم به حکم مرگ تدریجی
بدون تو چه سیلابی روان از چشم نمناکم

سرازیرم به سوی تو ندارم راه برگشتی
مسیر عشق ما بی تو بَرَد تا سینه ی خاکم

پشیمانی ز عشق من،پریشانم ز تدبیرت
گریزانی چو باد و بر تنت سنجاق خاشاکم

نبودن را بگیر از من،خلاصم کن مرا از من
لبالب کن مرا از خود اگر دیدی که ناپاکم

ز چشمان تر شعرم هنوز اندوه می بارد
غزل بی تو نمی خندد،پر از اشعار غمناکم

سارا اسمعیلی