باران که می بارد دلم تکیه گاه می خواهد

باران که می بارد دلم تکیه گاه می خواهد
خیس شوم اما باور کنم تنها نیستم
باران حس عاشقی است
از زمین تا آسمان و از آسمان بر زمین
دروغ من و تو بودیم
دستانمان یکدیگر را گم کردند
و آسمان دلمان پنجره های نگاهمان را خیس نکرد
ریسمان نباف
که آسمان بلد نیست دروغ بگوید
من و تو تعبیر شدیم فقط خدا می داند

فریبا صادقی