تو هـرچــه گفتی باورم شد شمع سوزانم هنوز

تو هـرچــه گفتی باورم شد شمع سوزانم هنوز
آن خنده های زیــر لب کو؟ من پـریشانم هنوز

امـــــروز و فــردا کردی و دیگر ندیـدم روی تو
از عطر دل آویـــز عشقت مانـده در جانم هنوز

جغـــرافیای ملک جانت می درخشد در جهـان
افسوس دارم از فــراقت مــــاه تـابـانم! هنوز

مـــــرغ دلم پـــر می زنـــد تـا آسمانت نازنین
شاید که بیند روی تو کور است چشمانم هنوز

عشقت پـــــری رویم مـــرا آکنده از فریـاد کرد
در بیستـون یـــادهـا فــــرهاد دورانـــم هنـوز

امشب دراین میخانه ها با عشق تو مستانه ام
چـــــون درد دارد استخوانم فکـر درمانم هنوز

جاری شدی با عشوه ات در جسم و در جانم بیا
عشقم ببین من مانده ام بر عهد و پیمانم هنوز

در خاک خسرو با امیدت می نشینم روز و شب
شاید گـــــذر افتد تو را از طاق بستانم هنوز ...

مهرداد خردمند