آبی دریا

آبی دریا
در بیکرانه
افق را می‌بیند
و من در کنارم
تو را که خفته‌ای
زندگی با تو
همان استواری امن زمین
همان بخت خوش و
همان پربارترین
پرنده‌ای پرگشوده
بر دشت می‌رود
او هم می‌رود تا بیکرانه
تا که دریابد آبی آسمان را
آغوش بگشا
تا که دریابی صافی دریا را
راه بگشا
تا بروم آنسوترها
با پای پیاده

مهرداد درگاهی