در جستجوی لحظه های سپید

در جستجوی لحظه های سپید
کنار پائیزنشسته ام
صدای ساز دهنی ات می آید
آهنگی که هزار بار شنیده ام
صدایش با سوختن چوب در آتش آمیخته
عطر آوازت هم نگین صدای رودخانه است
کاش طلوع هم بیزار از آمدن بود
سکوت شب همچنان می خواند
پس توکجای این دلتنگی نشسته ای
آتش درونم شعله خاموشی سر کشید
تو هنوز نیامده ای
و صدای آوازت در انتهای شب گم شد

احسان ناجی