اگر چشیده بودی

اگر چشیده بودی
طعم گس انارهای باور و عشق را
پیوند میزدی دستهایت را
به خاکهای باران خورده
و برتن لحظه ها میکردی
تن پوش اشتیاق را
یعقوب وار می نشستی
کنار چشمه امید
در انتظار عابران
شاید هم مسیح وار
می دمیدی روحی دوباره
بر تن تکیده من
اما تو
مسخ انگورهای نارسی
در ابتدای راه
مهساپارسا

تصویر تورا جلوه ی گلزار کشیدم

تصویر تورا جلوه ی گلزار کشیدم
چشمان تو را باز کمی تار کشیدم

فریادشدم نام تو را با غزلی سرد
نتهای غمت بر تن گیتار کشیدم

آن حالت زاری که به تفصیل نوشتند
دردیست که در موقع دیدار کشیدم

بوسیدمت و شرم به جان و دلم افتاد
این حادثه را باز به تکرار کشیدم

ای عشق گلاویز نشو با من تنها
در محضر تو این همه آزار کشیدم

مهساپارسا

کنج آغوش تو یک جاده به رویا دارد

کنج آغوش تو یک جاده به رویا دارد
یک جهان منظره دلکش و زیبا دارد
درحصار تن تو مات گل و شعر ونسیم
این همه آینه الحق که تماشا دارد

مهساپارسا