اینجاست که انگار امید به دیوارِ دل رنگ میزند

اینجاست که انگار امید به دیوارِ دل رنگ میزند
رنگ هر دعاست که به هر سوی جان چنگ میزند
در گوشه گوشه حرم مطهرش هر دم
کسی است که به ضریح طلاییش چنگ میزند
وای که چه غوغا ها ، چه آشوب ها اینجا به پاست
انگار هر لحظه درون من نغمه‌ ای زنگ میزند
امید را اینجا معنای دیگری است
جریان زندگی است که در اینجا رنگ میزند
اینجا پر از وجود ، پر از عشق و انتظار و امید
هر بار دلم برای آن همه احساس تنگ میزند

شادمهر رضایان ابرقویی