دنیا حلم نائم و ما در عبور خواب

دنیا حلم نائم و ما در عبور خواب
در سایه‌ایم خفته و غافل ز نورِ ناب

هر لحظه می‌رود ز کف‌ات عمرِ بی‌قرار
چون موجِ بی‌ثبات که لرزد به روی آب

گویی که این جهان و همه جلوه‌های او
نقشی‌ست بی‌حقیقت و تصویری از حباب

دل را به بندِ عشقِ سرابش چرا نهی؟
کز چشمِ حق ببین، که سراسر بود سراب

هرگز مبند خاطرِ خود بر جهان که او
چون سایه می‌رود ز پی و نیست جز شتاب

بر شاخِ وهم، میوه ندید آنکه بیدل است
زیرا ثمر به ریشه بود، نه به رنگ و آب

از این سراب، سوی حقیقت سفر نما
آنجا که جلوه‌هاست ز انوارِ آفتاب

امین افواجی