چشمم انگار به دنبالِ کسی می گردد

چشمم انگار به دنبالِ کسی می گردد

. به کجا می‌نگری؟
حسرتِ تنهایی
. پیِ که می‌گردی؟
. سرم انگار به فرمانِ دلم می چرخد
آری، آری سرم از زخمِ دلم بی تاب است
دست من نیست
به دلدار بگویید
قفسش بی آب است...



(دل چو صاحب ، ما عروسک‌های او...)

آرش خزاعی فریمانی، میرزا