برای دیدن ماهم شبانه می‌آیم

برای دیدن ماهم شبانه می‌آیم
بگو برای دلت ای نگار زیبایم

دلم اگرچه زمستان‌تر از زمستان است
برای دیدن تو پر شکوفه می‌آیم

نگو نگو که درونت ز قهوه تلخ‌تر است
که بغض می‌شکند در گلوی شب‌هایم

غمت به جان غمینم سکوت را بشکن
برای حرف دلت گوش شد سراپایم

بهار غنچه به کار زمانه کرد و هنوز
شبیه شاخه خشک اسیر سرمایم

بخوان ترانه ی لبخند تا که جان گیرد
جوانه‌های شکفتن به روی آوایم

برای خواندن چشم زلالِ قهوه‌ای ات
ببین چگونه قناری شده ست لبهایم

مرا حواله به فردا نکن دلآرامم
که بی تو نیست امیدی به صبح فردایم

نثار زیر و بم خنده‌های شیرینت
ستاره‌های دلم، ای نگار زیبایم
غلامحسین درویشی