چه دردناک است

چه دردناک است
زیر پوست  اعتمادم
بی غیرتی تو
تزریق میشود
به یاد داری
زمانی که نارنج های احساسم را
پیوند  زدم
به تنه  درختی
درحیاط  خلوتی  که
شاخه های درخت همسایه
از رفتار  تبر
غیبت می کردند
و کلاغان  بی سروپا
خبر چینی می کردند
شاخه های جوان  هم ازترس
لکنت می گرفتند و
حق سکوت می دادند
شاید درد من  و درختان یکی است
خنجر ازپشت می زنند
نارفیقانی  که
سفره ها پهن می کردند برای  دل
اما دریغ  از یک لقمه عشق

افسانه ضیایی جویباری