کمر بستی به قتل من سر هر پیچ از مویت

کمر بستی به قتل من سر هر پیچ از مویت
بتاباند مرا این سو و آن سو تاب گیسویت

اگرچه ظاهرا شیر نر این بیشه ام اما
زمین زد شیر مغرور جوان را چشم آهویت

به لبهایت قسم لبهای آواز مرا بستی
زمانیکه صدایم میکند لبهای جادویت

به میم مالکیت نام من را بردی و رفتی
ز خود بیخود شدم از عطر لحنت از سر بویت

اگر وحدت میان عاشق و معشوق باشد پس
خرامان میروی دامن کشان...من سست زانویت

نیما نجاری