بعد از تو هنوز هم مه و خورشید بکارند

بعد از تو هنوز هم مه و خورشید بکارند
دلداده و دلدار پی قول و قرارند
پاییز دوباره شده نقّاش طبیعت
برفهای زمستان به همان رسم ببارند
بعد از تو به گلدان همه گلهای تو پژمرد
چون من همگی حسرت دستان تو دارند
دخترانت ز من احوال تو را می‌جویند
تا به مادر غم و اسرار نهان بسپارند
این سفر لایق این لاشه ی رنجور من است
بی تو این آینه ها از رُخ من بیزارند
بسته ام بار سفر بر سر خاکستر خود
آتش شمع چرا دامن پروانه گذارند
همسرم همدم و هم صحبت و همخانه ی من
خاطراتت شب و روز دشنه به‌ دل میکارند

محمود عابدی