نُقطه یِ آغاز جهان خالِ لبِ یارِ من است

نُقطه یِ آغاز جهان خالِ لبِ یارِ من است
تیزی اَبروی کجَش سوزنِ پرگارِ من است

عاشق آن خالِ لب و عاشق اَبروی کجَم
این همه دیوانگی اَم خِصلَتِ رفتار من است

شب نتوانم بِنَهم سَر به درستی به زمین
فکر و خیالش همه شب موجبِ آزار من است

گر بِشَوَم مَحو من و کاغذ و دست و قَلَمم
نیست غَمَم چونکه خدا خالق اشعار من است

طالعِ من گَه سیَه و گَه به سفیدی رُخَش
من به فدایِ نگهِ آنکه نگهدارِ من است

نامه نویسم به دَرَش تا که بگویدبه همه
اینهمه قربان صدقه نامه ی تیمار من است

میلادقربانی