نسیم آغوشت میان شعرم پیچیده

نسیم آغوشت
میان شعرم پیچیده
که این چنین
واژه هایم لکنت گرفته اند,
انگار عطر تنت سال هاست
بر روی لبانم جاری ست
نمی دانم متولد کدام
سال و فصل
و کدام ماه و روز
از تقویم هستی؛
نامت را از آسمان پرسیدم
ماه را به من نشان داد
گویی ستارگان والدین تو هستند
که در شناسنامه اَت می درخشند!

مرتضی سنجری