اگر آن ماه رخسارا به ما بنماید از لطفش

اگر آن ماه رخسارا به ما بنماید از لطفش
فدای چشم او سازم تمام عمر و ایثارش

به زلفش شب فراموش است، به رویش آفتاب آید
که در چشمان او بینم طلوع مهر و انوارش

به عطرش خاک می‌رقصد، به نازش جان به پرواز است
جهان مست است از شوقش، نسیم مهر و دیدارش
نه کوه و دشت را خواهم، نه خاک و خشت عالم را
که او باشد همه عالم، همه دلدار و دلدارش

به عشقش می‌دمد جانم، به لب‌هایش غزل خیزد
که دل دارد تمنایش، نه دیروز و نه تکرارش

بخوان فاضل به نام او، که خورشیدی‌ست در شب‌ها
چه حاجت آرزو باشد، اگر باشد خریدارش

ابوفاضل اکبری