بـاز پـرنـده‌ی عـشق زِشــوق پـرواز بی‌تاب شد

بـاز پـرنـده‌ی عـشق زِشــوق پـرواز بی‌تاب شد
شب تا شَفَق چَشم‌براه صبح صبا بی‌خواب شد

تـا امــتـداد آسـمـان غَـرق شــأن سـتـاره‌هـا
نفس سرمست‌ از عشق و عـطر گُل‌مهتاب شد

در چَـشمت ای پـرستـوی سپـیـد بـام عـشـق
بـه رؤیـای آمدنت دل چون بهار شـاداب شد

روئـیدند گُـل‌هـای بَـنـفش ارغـوان سَـرِ ذوق
بـاران روی شاخـهٔ عـشق موسیقایی ناب شد

در جَــهـان پُـر نـقـش و نِـگـار تـمـاشـای تـو
مِهر تو در دل مقدس چو چشمه‌ی سراب شد

نِـشسته شبـنـم عــشـق بـر چـهره‌ام زِ سُــرور
تفسیر تو در نـگاهم چون طلـوع آفـتاب شد

سیمین پورشمسی