تا زمانی که به سر دارم رخسار تو را

تا زمانی که به سر دارم رخسار تو را
می نویسم در زمانه نقش چشمان تو را

لب و دندان به جمالم نبود فایده ای
تا زمانی که نبوسد لبو رخسار تو را

به جهان سر نزنم گر تو کنارم باشی،
من همین بس که به آغوش کشانم تن عریان تو را

در جهانی که تو نیستی به کجا باید رفت؟
به کجا بلکه نبینم، نقش چشمان تو را

با تبسم به جهانی که به سر دارد گیرد غم تو،
گفته ام در جان دارم غم چشمان تو را

حدیث اسماعیلی