در خاک غیرت، مردها طوفان شدند

در خاک غیرت، مردها طوفان شدند
هم‌پای عشق، از دم به دم همره شدند
ترک و بلوچ و گیلک ولر، یک جان شدند
هم‌رنگ خون، هم‌قسم ایران شدند
بی‌نام و رنگ اما پر از نور و امید
چون لاله‌ها در دشت‌ها پنهان شدند
شب را شکستند و سحر را ساختند
با شعله‌ها، آیینه‌ی ایمان شدند
رفتند و نام‌شان ماند تا به ابد
تا جاودان، تاریخ را عنوان شدند

عطیه چک نژادیان