آسمان شهرمن خاکستری ست

آسمان شهرمن خاکستری ست
خالی از نعمت ابر و بارندگی است
خنده برلبهای مردمش ناآشناست
سبک وسنتهای کهن دیگرکجاست
زندگی تکراری وحکمی اجباری شده
مردمان افسرده وشهرماشینی شده
همدلی و همزبانی، ،سنت دیرین شده
مردمان رایک زبان مشترک از سیم وزررایج شده
آدمی راباکمالاتش نمی دارند قیاس
شهرت ونام آوری مال و ثروت باشدنیاز
ریش سفیدی سنتی است که افتاده ز رونق
حرمت بزرگ خانه شده درحدیه صحبت
خسته ازهم شدن و دوستی با گربه وسگ میکنن
رفته رفته ادمادرقفس،گربه هاراسرگرم میکنن
خانواده خالی از بنیان واز اصالت دورشده
مرغ همسایه برای هرکسی ازقضا غازی شده
ما که خود قانون آزادی رابه دنیاکرده بودیم دیکته
نفهمیدم که آزادی باچه معنایی هست و کدام شیوه

مهرداد اقاجری