ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | |||||
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
31 |
صد شکر که شد عطر کلامم صلوات شیرین شده از ذکر تو کامم،
صلوات خواهم ز خدا که تا قیامت هر دم
باشد همه دم ذکر مدامم صلوات
محمدحسن مداحی
این تحفه که هدیهای ز یار است
دریاب که در شاهوار است
این گوهر ناب زندگی بخش
اسباب شکوه و اقتدار است
آسایش جسم و بهجت جان
در سایه تاجش استوار است
لبخند که غنچهای دل آراست
بی برق جمال او چو خار است
در پرتو این شهاب روشن
خوش منظر و دلربا نگار است
دندان که لطیف تر ز میناست
شایسته لطف بیشمار است
نستوه که این گوهر ز کف داد
آیینه طفل شیرخوار است
علی اکبر نشوه
کجای این اسمونی که داره قلبم میگیره
کجای که بی نگاهت زندگیم از دست میره
کجای بغض صدامی که چشام برات میباره
کجای جاده رسیدی که دلم تورو نداره
احسان مهدی پور
غبار غم براین کشور نپاشیم
به فرش خانه خاکستر نپاشیم
درین شهر سراسر خار و خنجر
نمک بر زخم همدیگر نپاشیم
امیر حاجی ستوده
تو پس زدی مرا آخرِ عیش و نوشِ خود
زود پریدم از سرت؛ من که نمیشه باورم
بگو کجا روم؛ وقتی که نشسته ام بر لبت
مرا به یادِ خود بیار؛ من آن دو پیک آخرم
علی شریفی راد
هِجایِ نمنمِ باران و، مختصر شعری
سکوتِ سردِ خیابان و مختصر شعری
.
نگاهِ زُلزدهی من، وَ ردپایِ شما...
به عمقِ واژهی هذیان و مختصر شعری
.
پُکی عمیق به سیگار و یادِ خاطرهها
قرارِ اولِ عصیان و مختصر شعری
.
مرا همیشه به آغاز میکِشد باران
به دکمههای فراوان و مختصر شعری
.
جهانِ بی تو کفایت به سیبِ حوا شُد...
حیاتِ دیگرِ انسان و... مختصر شعری
.
الف به گُردهی من واژه را کُتک میزد
به جُرمِ یارِ دبستان و مختصر شعری
محمد مهدی قاسمی