گوهَر ِ لَعلِ بَدخشانت ، ز پروین آمدست

گوهَر ِ لَعلِ بَدخشانت ، ز پروین آمدست
جُوهر ِدریای عشق ،از کِلک ِ زرّین آمدست

در هوای ِعشق ِتو ، پَر می کشد صهبای وصل
از فراق ِ روی تو ، این خُمره سنگین آمدست

راه و رسم ِ دل به جا آوردن و ،دل باختن
گاه در راه ِ تو شیرین،گاه غمگین آمدست

در نیستان ِغم انگیز ِتو ، دل آتش گرفت
در هوای وصل ِتو ،گلهای رنگین آمدست

دست ِپاکت در طلوع ِصبح ِ صادق پرگرفت
روی ِ بام عشق ،از دست تو آمین آمدست

دست ِ تقدیر فلک ، ما را به تو خواهد رساند
بوی ِیاس و بوی وصل و بوی نسرین آمدست

شاعری آواره ام ،افتاده بر خاک رهت
سر به زانوی ادب،در راه تمکین آمدست.

اللهم عجل لولیک الفرج والعافیه والنّصر
سیدمحمود سید موسوی