خش خشِ این برگ ها گوشِ مرا پر کرده‌اند

خش خشِ این برگ ها گوشِ مرا پر کرده‌اند
خاطراتی مُرده پاپوشِ مرا پر کرده‌اند

میوه هایِ کالِ امیدم تمام از شاخه ات
دانه دانه ریخت آغوشِ مرا پر کرده‌اند

یک نظر برگشتی و مجنونِ دائم مانده‌ام
دیدگانی یخ زده هوشِ مرا پر کرده اند

واژه واژه آرزو را نذرِ آتش کرده‌ام
کیسه هایی سوخته دوشِ مرا پر کرده‌اند

چلچراغِ سینه ام با رفتنت خاموش شد
آه و ناله صحنِ خاموشِ مرا پر کرده‌اند

شاعرِ پاییزِ رویت را جز این چیزی نماند
خط خطی ها قلبِ غم جوشِ مرا پر کرده‌اند

میثم علی یزدی