چیزی به پایان زمان نمانده است.

چیزی به پایان زمان نمانده است.
89 ثانیه به نیمه شب،
زمان از شمارش باز می ماند،
عقربه ساعت دیگر نمی چرخد،
همه چیز خاموش،
تاریک می شود.

زمین،
شاید تنها سیاره گیتی،
نفس آخرش را می کشد.
و آسمان،
می گرید،
فرو می ریزد.

نام ها،
بر صفحه روزگار می سوزند.
صورت ها در آئینه حقیقت
محو می شوند.

چه می ماند؟
واژه هائی،
که گفته،
یا نگفته ایم،
آنچه که،
کرده،
یا ،
نکرده ایم.

اکنون،
تو هستی در
بی نهایت خودت،
و آن
پرسش بی نام و نشان،
اگر باز میگشتی،
چه میکردی؟

و دیگر،
باز گشتی نیست.

دکتر محمد گروکان