گرچه سخت است ولی باز بخند

گرچه سخت است ولی باز بخند
در به روی شب اندوه ببند

گرچه سخت است ولی گریه نکن
که پرآژنگی از این حال نژند

گرچه سخت است ولی حاشا کن
شده ای گر سر آتش اسپند

بزدای از دل خود گرد وغبار
مثل یک آینه زنگار نبند

بودم ای کاش درخت تاکی
جای رگ داشتم ای کاش آوند

بود در چشمه می ریشه من
تا به لبها بنشانم لبخند

همه شب بود به رویای من
دختری شاد و فریبا و لوند

به لبش طرح تبسم یخ زد
گفتمش تا دل خوش سیری چند

گرچه سخت است ولی باز بخند
خنده کن از ته دل گاه بلند

سید محمد رضاموسوی