116

گاهی بعضی ها یه جوری می شکننت 

که وقتی تیکه هاتو می چسبونی 

یه آدم دیگه میشی..

115

ما مردم را به اندازه کارهای خوبی که برای ما کرده اند

دوست نمی داریم..

بیشتر برای کارهای خوبی که ما برای آنها کرده ایم

دوست می داریم..

"تولستوی"

114

113

پرنده ای که نداند آزادی چیست؟ 

وقتی در قفس باز بماند 

سرما می خورد... 

. 

. 

می کوشم غم هایم را غرق کنم 

اما نامردها یاد گرفته اند شنا کنند..

112

من به یادت هستم 

به اندازه لذت تمام شدن 

مشق های کودکی  

111

روزها رفت ولی یاد تو کمرنگ نگشت 

شام ها رفت ودل ساده من سنگ نگشت 

ذهن من بستر صدخاطره با یاد تو بود 

یادت از صفحه این خاطره بی رنگ نگشت..

110

انگار قانون شب سکوت است  

حتی آنهایی که بیدارند.. 

بی صدا گریه می کنند!!!

109

چشمانت  

به اردیبهشت می مانند 

ومن از شاخه شاخه ی مژه ات 

شکوفه های بهاری را  

می چینم...