دلم شکست! تو رفتی، خیالِ داغ تو سوخت

دلم شکست! تو رفتی، خیالِ داغ تو سوخت
دوباره شب شد و شمعم به اشتیاق تو سوخت

جهان بدون تو پژمرد، حتی لبِ بهار
گل از هوای تو افتاد، رنگِ باغ تو سوخت

صدای باد پر از گریه‌های خاموش است
دل از سکوت تو ترسید، اشکِ زاغ تو سوخت

تمام خاطره‌هایم سیاه و سنگین‌اند
که آخرین نفسِ من، در احتراق تو سوخت

نگاه آخر تو بود و یک بریدنِ تلخ
دل از همان شبِ تاریک، بی‌چراغ تو سوخت

نفس نمی‌کشد این شب، بدونِ نامِ تو
که ماه نیز به یادت، کنارِ باغ تو سوخت

مهرداد خردمند