کاش دری باز به رویم کنی

کاش دری باز به رویم کنی
مِی زِ خُمِ خود به سبویم کنی

من که گرفته است دلم بوی تو
کاش بیایی تو و بویم کنی

بوی غزل می دهم و بوی یار
گر نظر لطف به سویم کنی

هست مرا در دل و جان آرزو
مَحرمِ هر سِرِّ نگویم کنی

گر که بتابی تو در این شب به من
ریزه خورِ آیِنه رویم کنی

سید محمد رضاموسوی