همه چیز تقصیر من بود

همه چیز تقصیر من بود
میدانم
اشتباه کردم
...
گردن بزنید
اما با ترانه های تند بر صورتم سیلی نزنید
که من
اسیری نگون بخت در این شب تاریک زمستانی هستم
با پاهای یخ زده
و صورتی سوخته
...
گردن بزنید
اما
با نگاه های بی محبت
و چشمهای دریده نگاهم نکنید
من هم روزی مثل شما آن پایین ایستادم
و برای جلاد و محکوم
طلب آمرزش داشتم
میدانستم همه چیز تقصیر همه کس است
نه یک نفر
نه هیچکس
همه
و همه
...
گردن بزنید
اما ...
همه را گردن نزنید
فقط من را
همین برای همه کافی است
...
گردن بزنید

آرش مسرور