به تو اندیشیدن سکوت من است

به تو اندیشیدن سکوت من است
عزیزترین ، طولانی ترین و طوفانی ترین سکوت
تو درونم هستی ، همیــــــــــــشه
همچون قلبی که ندیده ام
همچون قلبی که به درد می آورد
همچون زخمی که زندگی می بخشد
روبرودسنوس

خاورمیانه را آفرید

از عشق میترسم

می ترسم از عشق
از عشق میترسم
این شعرهای عاشقانه که مینویسم
سوت زدنِ کودک است در تاریکی

شهاب مقربین

از هر راهی که رفته ای

از هر راهی که رفته ای
باز به خودم می رسی
من در تمام مقصدها نشسته ام...
مصطفی خدایگان

انتظار

زندگی

هرگز نمی توان گل زخم های خاطره ای را ز قلب کَند

هرگز نمی توان
گل زخم های خاطره ای را ز قلب کَند
که در این سیاه قرن
بی قلب زیستن
آسان تر است ز بی زخم زیستن
قرنی که قلب هر انسان
چندیدن هزار بار
کوچکتر است
از زخم های مزمن و رنجی که می کشد

نصرت رحمانی

دیروز که رفتی