نغمه وارش ،

نغمه وارش ،
می چکاند
بر ترنم های باد
بوی خاکِ نم گرفته
در مسیرِ خط به خط ؛
کوچه های یادگار
چرخ، چرخان ؛
می نوازد بر سماعِ
شیروانی های شاد
رقص، رقصان؛
می تراود درخیالِ ناودانی های غم؛
زیر
سقفِ انتظار؛
پای آن شمعِ صبور
قد کشیده ، چشمِ بی طاقتِ نور
روبه مژگانِ زمان
ساعت دیواری ؛
مست و خراب
کوک می کرد ؛
ساز دلشورگی
نتِ قدم های تورا
با سرانگشتِ آونگِ دلم
شور بختُ بی صدا
شب ؛ ابرِ باورم
حجم لبریزِ نفس های تورا
نقش بربال؛ پرستوی خیال
اشک می ریخت ، درنگاه
شب نشینی های ماه
نغمه باران ؛ میچکد از نو
رقص، رقصان ؛
می نوازد بر سماعِ
شیروانی های شاد
می شود تکرار
شور بخت بی صدا
این سراب ؛
تا ابد تکرار
می شود تکرار...

تورج آریا