کاش می شد

کاش می شد
اندوه را بسپاری
به دست باد

برای خیانت هزاران مسیروجوددارد  
منفورترین راه
تظاهربه دوست داشتن است

غمگین می شوی
ودرمیان ناله های بی گناهان
سردرگم می شوی

سر رفته حوصله ی قلمم
وچه بی انگیزه
می نویسم  برای تو

آب اگرلب می گشود
فریادمی کشید  
به جای صورت ،سیرت خودرابشوئید

کلافه شده ام  
دردوستداشتنت و
کسی که  تظاهربه دوستداشتن می کند

اگر ابدیت باشد
درآنجاهم
عاشقت خواهم شد

پیک مرگ بود
پنهان می کرد دردهایش را  
به وقت سفر

بال بال می زند  
بر ای به آغوش کشیدنت
درغربت

درروزگارما
انسانیت وانسان بودن
محال شده
انسان درمیان جامعه
وانسانیت در نوشتن خلاصه شده

اگراحساس می کنی
به اینجاتعلق نداری
رهایش کن
پول ثروت شهر دانشگاه و ....

لبخندبرچهره اش
اما دردبا اوعجین بود
حرفی برای گفتن نداشت

خوب من
همیشه بمان
بودنت خوب است
گاهی نگاهی

سیدحسن نبی پور

سیرنمی شوم ؛

سیرنمی شوم ؛
ازدیدن رخسارت ،
نیست گناهم جزاین .

سیدحسن نبی پور

قلب ؛ بستراحساس ،

قلب ؛
بستراحساس ،
آرامکده ی عشق است .

سیدحسن نبی پور

شتابان دویدم ؛

شتابان دویدم ؛
تابه تورسیدم ،
چون رود جاری شدم

سیدحسن نبی پور

خداراه رابه پرندگان نشان میدهد،

خداراه رابه پرندگان نشان میدهد،
تورادرمیانه ی راه تنهانمی گذارد،
خداراهنمای خوبی است.

مهمان چشمم باش،
برای همیشه ،
مبادا ازچشم بیفتی .

دهن‌کجی میکنی به زندگی
بی‌اعتنایی  ،
مگرآرزویش را نداری؟

قلم بی باک می رقصد ،
شعر رنگ غم گرفته ،
پاییز در راه است .

مرادرآغوش بگیر ؛
تامرهم شود ،
زخم هایم .

ماروبروی مرگ ایم ؛
جنگ که باشد ،
خانه هاویران می شود.

دریا ، طوفانی است ؛
مادرشناگر ماهری ست ،
زندگی می بخشد.

پاییز ؛
پشت پنجره ؛
رنگ می بازند برگها .

حسرت واقعی ؛
گذر عمر ،
بی نتیجه ست .

مرادر قلبت جابده ؛
هیچ اعتباری ،
به حافظه آدمهانیست .

تمام واژه هارا
عقیم می‌کند ،
جنگ .

آمبولانس ها دیگرآژیرنمی کشند؛
همه جادرسکوت ،
خانه هاویران.

عشق گرفتنی ست؛
دل باختنی ،
کار مابین این دوتا .

سیدحسن نبی پور

من زندگیم راپراز رنگ میکنم ؛

من زندگیم راپراز رنگ میکنم ؛
تاشعرهایم رنگی باشند ،
مثل رنگین کمان .

سیدحسن نبی پور

اناریست پاییزی ؛

اناریست پاییزی ؛
که لبهایت ،
طناز ودلرباست .

سیدحسن نبی پور

مثل نسیم صبحگاهی ؛

مثل نسیم صبحگاهی  ؛
نجیب ودلبرانه ،
رهامی شوم درآغوشت .
سیدحسن نبی پور