چشمانت مثل برگ درختان پاییز است

چشمانت مثل برگ درختان پاییز است

میگریزند و بر ذهنم میلغزند

رخسارت همچو مهتابی از دل ابرهای غربت میدرخشد

هر لحظه لحظه وجودم را جای گرفته است

صدایت مثل نوای سه تاری که در تنهایی شب می نوازم

هر گوشم میچرخد و دلم می نوازد

چه کنم تا الان سرودم بیت و مصرع ها

ولی روزه ام گناه کارم

گناه کارم که به نامحرم دیده دادم

ولیکن از روی اجبارم دلم گیر است

حسن کریمیان