ای نور دل و دیده و جانم! چونی؟

ای نور دل و دیده و جانم! چونی؟

وی آرزوی هر دو جهانم! چونی؟

من بی لب لعل تو چنانم که مپرس

تو بی رخ زرد من، ندانم چونی؟

تو سرنوشت منی از تو من کجا بگریزم

کجا رها شوم از این طلسم تا بگریزم

به جز تو نیست هر آن کس که دوست داشته بودم

اگر هر آینه سوی گذشته‌ها بگریزم

به هر کجا که روم آسمان من این است

سیاه مثل دو چشم تو، پس چرا بگریزم

حسین منزوی

دستم را که میگیری …

دستم را که میگیری …

نبض دلتنگی

به شماره می افتد!

نگاهم که می کنی …

غصه ها فراموشم می کنند!

و با هر بوسه ات

مرگ…

یک قدم دورتر، از من می ایستد!


((فرشته رضایی))

دلم، دریا به دریا، از تماشای تو می‌گیرد

دلم، دریا به دریا، از تماشای تو می‌گیرد
دلم دریاست اما از تماشای تو می‌گیرد

جهان زیباست اما مثل مردابی که با مهتاب
جهان رنگ تماشا از تماشای تو می‌گیرد

نسیم از گیسوانت رد شد و باران تو را بوسید

طبیعت سهم خو درا از تماشای تو می‌گیرد


مگو سیاره‌ها بیهوده بر گرد تو می‌گردند

که این تکرار معنا از تماشای تو می‌گیرد


تو تنها با تماشای خود از آیینه خشنودی

دل آیینه تنها از تماشای تو می‌گیرد


فاضل نظری

آدمها خسته تر و پریشان تر از آنند ڪه فڪر ڪنند ،

آدمها خسته تر و پریشان تر از آنند ڪه فڪر ڪنند ،
و این است ڪه به خرافات پناه مے برند.

همچو یک ساز در آغوشمی

همچو یک ساز در آغوشمی
می‌نوازمت نرم و آرام
در نفس‌هایت می‌چرخم و
لایه لایه اوج می‌گیرم...

#عباس_معروفی

تصویر زیبا

خودت رو ببخش !

خودت رو ببخش !

بخاطر همه راههای نرفته
بخاطر همه کارهای نصفه نیمه
بخاطر اونچه که میخواستی باشی ولی الان نیستی.
خودت رو ببخش
بخاطر انتخابهای اشتباه
بخاطر آدمای غلط زندگیت
بخاطر حرف هایی که پشت سرت میگن
بخاطر قضاوت های یک جانبه آدما
خودت رو ببخش

دلت را به دلِ خیابان بزن

دلت را به دلِ خیابان بزن
با بیخیالیِ جاده همراه شو .
فراموش کن روزهایت چطور گذشت .
مهم نیست قرار است چه اتفاقاتی بیفتد .
و مهم نیست چقدر مشغله رویِ هم تلنبار شده
روزهایِ رفته را به بادِ فراموشی بسپار.
و روزهایِ نیامده را به خدا !
چای‌ات را کمی آرام تر و سرخوش تر
از همیشه بنوش .
جوری که سقفِ دنیا هم اگر ریخت ،
آب در دلِ لحظه هایت تکان نخورَد .
آدم نیاز دارد گاهی عینِ خیالش نباشد .
آدم نیاز دارد برای یک روز هم که شده ،
به خاطرِ خودش نفس بکشید . . .!